مرحوم شیخ محمد حسین زاهد (رحمه الله) یک همشیره داشتند که در تهران و جنب مدرسه(حوزه علمیه آیت الله مجتهدی) کوچه حمام گلشن زندگی می‌کرد، سالی یکبار به دیدن او می‌رفتند.
خیابان شهید مصطفی خمینی(سیروس سابق)، اول کوچه‌ی باریکی بود و قبل از انقلاب به زور خانه‌ها و مغازه‌ها را از مردم گرفتند و آن کوچه الان به خیابان تبدیل شده و مرحوم شیخ محمد حسین زاهد(رحمه الله) می‌فرمودند: من هر موقع از این خیابان عبور می‌کنم تا به منزل خواهرم بروم آن روز حتما یک واقعه ناگواری برای من پیش می‌آید. در مسیر خانه ایشان تا مسجد جامع یک زورخانه بود گاهی که از آنجا عبور می‌کردند و صدای ضرب می‌آمد می‌فرمودند: من که این صدا را می‌شنوم یک چیزیم می‌شود شما را نمی‌دانم، می‌خواستند بفرمایند اشکال دارد.
حالا تکلیف این آهنگها و موسیقی‌ها و ترانه‌ها چیست؟ خدا می‌داند.(1)
-----------------------------------------------------------------------------      
(1) از نظر فقهای شیعه، اجمالا غنا و موسیقی حرام است، مشکل اساسی تشخیص موضوع غنا است که به چه آوازی غنا  گفته می‌شود تا آدمی آنها را گوش نکند، ولی قدر مسلم این است که آوازها و موسیقی‌هایی حرام است که متناسب با مجالس فِسق و فُجور و طرب انگیز است و نوع آدم‌ها را از حالت طبیعی خارج و به مسائل شهوانی و گناه بکشاند، در غیر این صورت آن موسیقی و آواز اشکال ندارد البته کلیه آوازها و موسیقی‌ها و ترانه‌ها به چهار قسم تقسیم می‌شوند:
1) آوازی که فقط آهنگ آن حرام است و اشعارش از دیوان سعدی، حافظ و یا دعا و یا قرآن است. لذا اشعارش اشکال ندارد.
2) آوازی که آهنگ آن حرام نیست ولی اشعارش عشقی و فساد انگیز است لذا فقط اشعارش خلاف شرع است.
3) آوازی که هم اشعارش اشکال دارد و هم آهنگ و موسیقی آن، زیرا هر دو مخصوص مجالس عیاشان و گناهکاران و فاسدان است. شاید بتوان گفت که بهترین نشانه آن این است که انسان در آن لحظات بیشتر به فکر گناه است تا به فکر خدا و این گونه آهنگها، او را از خدا دور می‌کند.
4) آواز و موسیقی که هم متن اشعارش بدون اشکال است و هم موسیقی آن، مانند اینکه قرآن یا مداحی را با دستگاههای موسیقی مثل بیات، صبا، حجاز، ماهور و غیره خواندن.
حتی در مورد چهارم هم صداها و آهنگ‌هایی وجود دارد که مشکوک است که انسان به راستی نمی‌داند که این آهنگ اشکال دارد یا نه!
طبق نظر فقهای شیعه از قبیل فتوای امام خمینی ( رضوان الله تعالی علیه) آهنگهایی که از رادیو و تلویزیون دولت جمهوری اسلامی ایران پخش می‌شود و مشکوک است که حرام است یا حلال؟ امام فرموده‌اند: اشکال ندارد یعنی به حکم اصل برائت محکوم به حلیت است.
البته صداها و آهنگ‌هایی که حماسی است و متناسب با میدان‌های نبرد، ورزش و یا مانند آن است اشکال ندارد.
لازم به ذکر است درباره موسیقی و آهنگ‌های مختلف، فقهای شیعه استثناهایی قائل شده‌اند که در کتب فقهی به آن اشاره شده‌است.
البته اینکه اسلام و فقهای شیعه طبق روایت و احادیث و آیات قرآن آن را حرام دانسته‌اند بخاطر وجود مفاسدی است که در غنا و آهنگ طرب انگیز هست مانند:
1) به وجود آوردن شهوت در آدمی 
 2) کم کردن حیاء
3) غافل شدن از یاد خدا
4) باعث خشم و غضب الهی است.
5) تأثیر مخرب بر سلسله اعصاب که مشاهیر موسیقی‌دانان از آن در امان نبودند.
6) از وسایل شیطانی است( قال رسول الله(ص): کانَ إبلیسُ أوّلَ مَن تَغَنّی- وسائل الشیعه ج12 ص225)
7) باعث بروز بلاها و مرگهای بد  
8) عدم اجابت دعا
9)عدم ورود فرشتگان در منزلی که موسیقی باشد
10)بوجود آمدن فقر و نداری          
11)روح نفاق را در قلب آدمی می‌پروراند
12)ابتدای فساد اخلاقی است
13) یکی از ابزار کار کشورهای استعمارگر است که برای در غفلت فرو بردن نسل جوان و گسترش سرگرمی‌های ناسالم و فروش اجناس تجاری از آن استفاده می‌کنند
و غیره