حضرت آیت الله مجتهدی(رحمه الله) می‌فرمایند: یادم می‌آید وقتی تازه طلبه شده بودم موهای سرم را کوتاه کرده بودم و محاسنم را گذاشته بودم، وقتی که به خانه رفتم، دائی من لب و لوچه‌اش را آویزان کرد و با اشاره به من گفت این چه قیافه‌ای است که برای خودت درست کرده‌ای؟ و پدرم به من گفت: من ندارم خرج تو را بدهم و حتی دیگران می‌گفتند از خر شیطان بیا پایین(وطلبگی را رها کن و چون من دوست داشتم طلبگی را، لذا رها نکردم، و روی همین اصل بود که) مدتی پدرم با من قهر کرد. ولی این موارد ذره‌ای در من اثر نکرد و استقامت می‌کردم.
مهم این است که استقامت داشته باشی اگر استقامت کنی ملائکه هم بر تو نازل می‌شوند« إنَّ الّذینَ قالوا رَبُّنَا اللهُ ثُمّ استَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ المَلائکةُ أن لاتَخافُوا وَ لاتَحزَنُوا» (سوره فصلت آیه 30)
بعضی اصلا نمی‌گذارند فرزندشان طلبه شود. آیت الله حاج شیخ محمدتقی بروجردی(رحمه الله) وقتی که پدرشان فوت کرد او را درخواب دیدند، پدرشان گفت: ما هنوز در این عالم گرفتاریم زیرا در اوائل طلبگی تو نمی‌گذاشتیم به حوزه بروی و سخت می‌گرفتیم و این در حالی بود که ایشان مجتهد شده بود. چرا بعضی از پدر و مادرها این طورند؟!! نقل می‌کنند که اهل علمی به فرزندش گفته بود اگر طلبه شوی تو را عاق می‌کنم. اینها جواب خدا و پیامبر(ص) را چه می‌دهند؟! (1) این وقایع و روایتها را برای این پدر و مادرها بگوئید تا قدری بیدار شوند و شما به خاطر این سخت گیریها و توهین ها هیچ ناراحت نباشید و بدانید که برترین اعمال سخت ترین آنهاست. (2)
می‌گویند طلبه‌ای به استاد و معلم اخلاق خود گفت: چرا مردم به ما آن طور که در احادیث آمده است احترام نمی‌گذارند وحتی در بعضی موارد و یا بعضی اشخاص به ما بی‌ادبی می‌کنند؟ استاد برای تفهیم مطلب سکه‌ای طلا به او داد و گفت برو سبزی بخز، رفت ولی سبزی فروش سکه طلا را قبول نکرد(چون نمی‌دانست ارزش آن چقدر است) لذا گفت: پول بیاورید تا سبزی به شما بدهم، وقتی که برگشت،‌استاد دوباره او را برای خرید نان و برنج و قند فرستاد، ولی آنها نیز سکه‌ را قبول نکردند لذا به نزد استاد بازگشت، استاد فرمودند: حالا به بازار طلافروشها برو و این سکه را بفروش. طلبه رفت و فروخت و به خدمت استاد برگشت. سپس استاد فرمودند: همان طوری که قدر و قیمت این سکه طلا را جز زرگر و طلافروش کسی ندانست و به غیر از او کسی حاضر به معامله با تو نشد و تو را تحویل نگرفتند، بدان که قدر و واقعی تو را نیز جز خدا و ائمه(ع) کسی نمی‌داند.
----------------------------------------------------------------
پی نوشت:
(1) عَن النَّبی صلَّی اللهُ علیه و آلِه نَظَرَ إلی بَعضِ الأطفالِ فَقالَ وَیلٌ لِأولادِ آخِرِ الزَّمانِ مِن آبائِهِم، فَقیلَ یا رَسولَ اللهِ مِن آبائِهِمُ المُشرِکین؟ فَقالَ لا، مِن آبائِهِمُ المُؤمنینَ، لا یُعَلِّمونَهُم شَیئاً مِنَ الفَرائضِ و إذا تَعَلَّموا أولادَهُم مَنَعوهُم وَ رَضُوا عَنهُم بِعَرَضٍ یَسیرٍ مِنَ الدُّنیا فَأنا مِنهُم بَریءً وَ هُم مِنّی بُراءٌ
روزی رسول اکرم(ص) به بعضی از کودکان نگاه کردند و فرمودند: وای به حال فرزندان آخرالزمان از پدرانشان. گفتند: ای پیامبر خدا! از پدران مشرک آنان؟ فرمودند: نه، از پدران مومنشان که هیچ یک از واجبات را به آنان نمی‌آموزند و اگر فرزندانشان خود، چیزی فراگیرند، آنها را از این کار باز می‌دارند و به متاع اندک دنیا از آن خشنودند، من از آنان بیزارم و آنان نیز از من بیزار خواهند بود. (جامع الاخبار ص124)
(2) حضرت رسول اکرم(ص)‌فرمودند: أفضل الأعمال أحمَزُها
برترین اعمال سخت ترین آنهاست.