حضرت آیت الله مجتهدی(رحمه الله) می‌فرمودند: گاهی در کوچه و خیابان که حرکت می‌کنم فکر می‌کنم آن شخصی که از روبرو می‌آید شاید از جمله کسانی است که از روحانیون خوشش نمی‌آید لذا به او سلام نمی‌کنم زیرا اگر به او سلام کنم و جواب ندهد، گناه به حساب او می‌نویسند ولی وقتی به او می‌رسم می‌بینم خودش سلام می‌کند. البته اگر به تو احترام نگذارند و یا اهانت نمایند، بدان که طبق دستورات اسلام خودت را نساخته‌ای، اگر ما خوب باشیم مردم هم با ما خوب خواهند بود، و اگر مردم احترام نمی‌گذارند حتماً از تو گناهی دیده‌اند، یا حرکت خلاف روحانیت مشاهده کرده‌اند مثل غیبت، استماع غیبت، عمل نکردن به گفته‌های خود، دوست داشتن دنیا، پُست، مقام، پول و غیره، و اگر چنین نباشید یعنی اعمال شایسته از تو ببینند همانطور که خداوند فرموده است عمل خواهد شد که در سوره فرقان است: « کسانی که ایمان آورده و عمل شایسته انجام می‌دهند خداوند محبت آنها را در دل مردم می‌اندازد».
خلاصه اگر گناهی مرتکب بشوی به صورت اهانت به خودت برمی‌گردد، و البته کسانی هم هستند که بدون دلیل اهانت به طلبه و عالم و اولیاء خدا و حتی پیامبران و امامان(علیهم السلام) کرده اند و تاریخ بشریت از این گونه افراد، نام می‌برد که چگونه عاقبت به شر شدند و همواره با بدی از آنها یاد می‌شود.